فیلتر پلاریزه چیست؟

فیلتر پلاریزه ابزاری است که باید در کیف هر عکاسی وجود داشته باشد

فیلتر پلاریزه یکی از ضروری ترین ابزار در کیف عکاس است. معمولاً این اولین فیلتری است که عکاسان منظره خریداری می کنند تا فوراً تصاویر خود را با افزودن وضوح و کنتراست به آنها بهبود بخشند. قرار دادن یک فیلتر پلاریزه روی لنز مانند استفاده از یک عینک آفتابی پلاریزه روی چشمانتان است – شیشه پلاریزه مانع از عبور امواج نور تصادفی می شود و تصویر واضح تری ایجاد می کند. در این مقاله، اطلاعات دقیقی در مورد فیلترهای پلاریزه، کاری که انجام می دهند، چرایی اهمیت آنها و چرا باید از آنها برای نیازهای عکاسی خود استفاده کنید را بررسی خواهیم کرد.

فیلتر پلاریزه چیست؟

فیلتر پولاریزه، یک فیلتر عکاسی است که معمولاً در جلوی لنز دوربین به منظور کاهش انعکاس، کاهش مه، اتمسفر و افزایش اشباع رنگ در تصاویر استفاده می شود. این یک فیلتر محبوب در بین عکاسان منظره، شهر و معماری است، اگرچه معمولاً برای سایر انواع عکاسی نیز استفاده می شود.

فیلترهای پلاریزه چگونه کار می کنند؟

اکثریت قریب به اتفاق جو سیاره ما از گازهایی تشکیل شده است که برای چشم انسان نامرئی هستند. با این حال، بخش کوچکی از جو از بخار آب، آلاینده ها و سایر ذرات معلق تشکیل شده است. این عناصر بسته به آب و هوا، زمان روز و مکان از نظر کمیت متفاوت هستند. بخار آب و آلاینده‌ها باعث ایجاد مه می‌ شوند، که باعث کاهش دید در فواصل طولانی، به‌ ویژه نزدیک به توده‌ های آبی میشود. مه ای که می بینیم نتیجه برخورد امواج نور با ذرات موجود در هوا است که باعث دیده شدن می شود.

حتی در یک روز روشن و آفتابی، سوژه های دور می توانند توسط مه پنهان شوند. بهترین راه برای از بین بردن این مه، استفاده از فیلتر پلاریزه است. درست مانند ذرات اتمسفر نور را تصادفی می کنند، سطوح بازتابنده نیز این کار را انجام می دهند. استفاده از فیلتر پلاریزه می تواند اشباع رنگ را در تصاویر شما با کاهش انعکاس از آب، شیشه، برگ ها و سایر سطوح غیر فلزی افزایش دهد. علاوه بر این، استفاده از فیلتر پلاریزه به شما کمک می کند تا آسمان آبی عمیقی را در تصاویر خود ایجاد کنید. امواج نور آبی کوتاهتر از امواج قرمز و سبز هستند و باعث می شوند که آنها راحتتر پراکنده شوند. قطبی کردن نمای آسمان از ورود نور آبی تصادفی به لنز شما جلوگیری می کند و خالص ترین نور آبی ممکن را برای شما به ارمغان می آورد.

انواع فیلترهای پلاریزه

امروزه دو نوع فیلتر پلاریزه در بازار موجود است: خطی و دایره ای. این نوع ها به شکل فیلتر پلاریزه کننده اشاره نمی کنند، بلکه به نحوه اصلاح امواج نور هنگام عبور از فیلتر اشاره دارند. پلاریایزرهای خطی دارای یک لایه پلاریزه هستند و شناخته شده اند که باعث قطبیت متقاطع آینه ها در دوربین های SLR و DSLR می شوند که منجر به مشکلات نورسنجی و فوکوس خودکار می شود.

از طرف دیگر، پلاریزرهای دایره ای (همچنین به عنوان “CPL” شناخته می شوند، دارای یک لایه موج چهارم هستند که نور را دوباره قطبی میکند، که استفاده از آن را در هر دوربین دیجیتال کلاسیک یا مدرن ایمن می کند. تنها نقطه ضعف یک پلاریزه کننده دایره ای کاهش انتقال نور در مقایسه با یک پلاریزه کننده خطی است.

با توجه به محبوبیت دوربین‌ های DSLR، تقاضا برای پلاریزه‌کننده‌ های خطی به مرور زمان کاهش یافت و باعث شد که تولید کنندگان فیلتر عمدتاً بر روی ساخت پلاریزه‌کننده‌ های دایره‌ای متمرکز شوند – از فیلترهای ارزان و با پوشش ضعیف گرفته تا پلاریزرهای دایره‌ای چند لایه با کیفیت بالا با کیفیت انتقال نور عالی اگرچه پلارایزرهای خطی هنوز در دسترس هستند و روی دوربین های بدون آینه مدرن به خوبی کار می کنند، اما به دلیل در دسترس نبودن گزینه های با کیفیت بالا، استفاده از آنها توصیه نمی شود.

اشکال فیلتر

پلاریزرهای خطی و دایره ای هر دو اشکال و اشکال مختلفی دارند. رایج ترین شکل فیلتر پلاریزه دایره ای است که به گونه ای طراحی شده است که بر روی شیار لنزه پیچ میشود. فیلترهای دایره‌ ای را می‌ توان روی نگهدارنده‌ های فیلتر و همچنین لنزهایی با نگهدارنده فیلتر قطره‌ ای استفاده کرد. استفاده از یک پلاریزه دایره ای بسیار آسان است. هنگامی که به جلوی لنز متصل می شود، می توان آن را در جهت عقربه های ساعت یا خلاف جهت عقربه های ساعت چرخاند تا اثر قطبش را افزایش یا کاهش دهد.

همچنین ممکن است با فیلترهای پلاریزه مستطیلی روبرو شوید. هدف اصلی فیلترهای مستطیلی استفاده از نگهدارنده فیلتر بود. از آنجایی که بسیاری از تولیدکنندگان فیلتر توانسته اند نگهدارنده فیلتر خود را تغییر دهند تا فیلترهای دایره ای بزرگتر را در خود جای دهد، چنین فیلترهایی کمتر رایج می شوند.

در نهایت، برخی از تولیدکنندگان حتی ممکن است فیلترهای پلاریزه کننده قطره ای را بفروشند که به طور خاص برای نوع خاصی از نگهدارنده فیلتر ساخته شده اند تصویری که در بالا نشان داده شده است به عکاسان این امکان را میدهد که براحتی فیلتر پلاریزه را با استفاده از صفحه در بالای آن بچرخانند.

اهمیت فیلتر پلاریزه کننده در عکاسی منظره

با توجه به این واقعیت که نور خورشید به تمام جو و اشیاء موجود در یک منظره تابیده می شود و در نهایت در زوایای خاص به دوربین شما راه پیدا می کند، ممکن است عکس های منظره شما نسبتاً کسل کننده و بی روح به نظر برسند. یک فیلتر پلاریزه پس از اتصال به جلوی لنز و چرخش در یک زاویه خاص، میتواند بیشتر نور بازتاب‌ شده در یک صحنه را قطع کند و فوراً عکس‌ های شما را با افزایش اشباع رنگ و کنتراست آن‌ها بهبود بخشد.

حداکثر درجه قطبش

حداکثر درجه پلاریزاسیون در یک نوار دایره‌ای 90 درجه از خورشید رخ میدهد، بنابراین تشخیص دقیق جایی که آسمان در تاریک‌ ترین حالت خود در عکسهای شما ظاهر میشود، نسبتاً آسان است. یک ترفند ساده این است که با انگشت اشاره و شست خود یک تپانچه درست کنید، سپس انگشت اشاره خود را مستقیم به سمت خورشید بگیرید. اکنون انگشت شست خود را در جهت عقربه های ساعت یا خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخانید (در حالی که انگشت اشاره خود را به سمت خورشید نگه دارید). قسمت‌ هایی از آسمان که انگشت شست شما به سمت آنها اشاره میکند، بیشترین درجه قطبی شدن را دارند، زیرا در زاویه مناسبی نسبت به خورشید قرار دارند. این بدان معنی است که وقتی خورشید مستقیماً بالای سر نزدیک به نقطه اوج قرار می گیرد، آسمان به صورت افقی قطبی می شود و باعث می شود که آسمان کم و بیش حتی در همه جهات ظاهر شود. به عکس زیر که در ظهر گرفته شده است نگاه کنید:

از سوی دیگر، زمانی که خورشید در زمان طلوع و غروب به افق نزدیکتر باشد، آسمان عمدتاً به صورت عمودی دو رنگ میشود. این می تواند هنگام عکاسی از مناظر با لنز زاویه باز مشکلاتی ایجاد کند، زیرا مناطق دو رنگ آسمان در کادر قابل مشاهده هستند، همانطورکه در زیر نشان داده شده است:

با طلوع خورشید از سمت چپ قاب، بسیار واضح است که سمت راست آسمان در تصویر بالا، جایی است که حداکثر زاویه در آن قرار دارد، و آن بخش خاص از آسمان را در مقایسه با سمت چپ بسیار تاریکتر میکند. معمولاً هنگام عکاسی از مناظر در ساعت طلایی با چنین موقعیتهایی مواجه میشویم، بنابراین هنگام استفاده از فیلتر پلاریزه، بویژه هنگام عکاسی با لنز واید، باید مراقب باشید. در برخی موارد، تغییر به یک لنز تله فوتو و تمرکز بر روی یک منطقه بسیار کوچکتر از صحنه، به طور موثری آسمان ناهموار را پنهان میکند، ممکن است مفید باشد.

در اینجا یک مثال از همین مشکل است که در غروب آفتاب ظاهر می شود:

به دلیل نزدیکی عکاس به چشمه آب گرم Morning Glory در پارک ملی یلوستون و نداشتن لنز فوق عریض، مجبور بوده یک پانوراما در فاصله کانونی 24 میلیمتر، متشکل از چندین فریم عمودی، عکاسی کند. هنگامی که پانوراما در نرم افزار لایت روم قرار گرفت، مشکل دو رنگی در آسمان بسیار آشکار شد. در اینجا، میتوان به وضوح مشاهده کرد که مرکز آسمان جایی است که حداکثر درجه قطبش در آن قرار دارد – هر دو سمت چپ و راست کادر در مقایسه بسیار روشن تر به نظر میرسند.به این دلیل است که خورشید در سمت راست کادر غروب میکرد، به این معنی که همانطورکه در اینجا مشاهده میشود، تاریک ترین قسمت آسمان عمودی بود. هنگام استفاده از فیلترهای پلاریزه نزدیک به زمان طلوع و غروب خورشید، به خصوص هنگام استفاده از لنزهای زاویه باز، باید بسیار مراقب باشید. در بسیاری از موارد، کاهش میزان آسمان ثبت شده در یک صحنه و چرخاندن فیلتر پلاریزه برای کاهش اثر آن میتواند موثر باشد، همانطور که در زیر مشاهده میکنید. باین حال، در برخی موارد که کادربندی مجدد مورد نظر نیست، ممکن است بهتر باشد فیلتر پلاریزه را به طور کامل حذف کنید تا از گرفتن آسمان با دو رنگ در یک کادر جلوگیری شود.

مدیریت آسمان تاریک غیرطبیعی

هنگامی که دوربین شما به سمت قسمتی از آسمان که دارای حداکثر نور زیادی است و فیلتر دایره ای در قویترین نقطه خود قرار دارد، آسمان ممکن است بطور غیر طبیعی در تصاویر تاریک به نظر برسد و آن را بسیار غیر واقعی بنظر برساند. در چنین شرایطی، چرخش بیشتر فیلتر و در نتیجه کاهش اثر فیلتر پلاریزه میتواند مشکل را برطرف کند و نه تنها آسمان روشنتری ایجاد کند، بلکه به پتانسیل داشتن آسمانی دارای چند رنگ در عکس لیجاد کند

به دو تصویر زیر دقت کنید:

کاهش بازتاب

یکی از دلایل اصلی استفاده عکاسان از فیلترهای پلاریزه، کاهش انعکاس در یک صحنه است. انعکاس ها همه جا در اطراف ما هستند و در طبیعت بسیار رایج هستند. جدای از انعکاسهای معمول آب که از برکه‌ ها و دریاچه‌ ها سرچشمه میگیرند، ممکن است با انعکاس پنجره‌ ها یا حتی انعکاس‌ های کوچک نوری که از روی پوشش گیاهی یا صخره‌های اطراف آبشارها میتابند، سر و کار داشته باشیم. در چنین شرایطی، استفاده از یک فیلتر پلاریزه میتواند به کاهش چشمگیر انعکاس کمک کند، حتی به طور بالقوه کنتراست و اشباع را به تصویر اضافه میکند. به تصویر زیر دقت کنید:

همانطور که میبینید، حوض آسمان و درختان در پس زمینه را به دوربین من منعکس میکرد. با استفاده از یک فیلتر پلاریزه، عکاس نه تنها توانست بیشتر انعکاسهای حوضچه را کاهش دهم، بلکه انعکاس‌ های کوچک ناشی از چمن‌ های اطراف صحنه را نیز کاهش داد که ظاهر و رنگ شیشه را در عکس حاصل تغییر داد، چنین اثراتی هرگز نمیتوانند در نرم افزارهای پس از پردازش تکرار شوند.